کافی است هر روز فقط یک برگه‌ی ساده از یک دفتر معمولی جدا کنیم و پشت و رویش با خط درشت و خوانا (با ماژیک، خودکار یا به هرشکل دیگر) یک شعار بنویسیم و موقعی که از منزل خارج شدیم، هر جایی که توانستیم آن را روی زمین بیندازیم، مهم نیست یک کوچه‌ی خلوت باشد یا پیاده‌رو یک خیابان شلوغ، یا ایستگاه اتوبوس یا پارکینگ یا هرجای دیگر. این به انتخاب خودمان بستگی دارد.
مزایای این طرح:
1. بسیار کم خطر است.
2. بسیار کم خرج است.
3. زمان و انرژی زیادی از ما نمی‌گیرد.
4. هر کس با هر شرایطی از عهده‌اش برمی‌آید.
سبزبرگ
علاوه بر اینها، «سبزبرگ » یک یادآوری روزانه برای فراموش نکردن آرمان‌های سبزمان خواهد بود.
چند نکته درباره ی سبزبرگ :
1. به همه ی دوستان و آشنایان «سبزبرگ روزانه» را سفارش کنیم.
2. محل انداختن سبزبرگ را هربار تغییر دهیم.
3. ترجیحا رنگ سبز (ماژیک سبز، خودکار سبز، مداد رنگی سبز) را برای نوشتن سبزبرگ‌مان استفاده کنیم.
4. به نظر می‌رسد بهتر است برای تقویت روحیه‌ی مثبت اندیشی، سازندگی و ایجاد امید و سرزندگی از شعار «مرگ بر …» در سبزبرگ استفاده نشود تا هم تاکیدی باشد بر ماهیت سازنده‌ی جنبش سبز و هم ما را دچار دردسرهای احتمالی نکند.
5. اگرچه شعارهای سبزبرگ به صورت درشت نوشته شده و سبزبرگ‌ها در نقاط تصادفی پخش می‌شوند، با این حال بهتر است در هنگام نوشتن سبزبرگ، خطمان را کمی تغییر دهیم.
«سبزبرگ» های بی شمار ما، کوچه‌ها و خیابان‌های شهرمان را سبزتر از پیش نگاه می‌دارند.
از امروز موقع خروج از منزل «سبزبرگ» فراموش نشود. V
22 بهمن
وقتی که 22 بهمن را تبدیل به مهم ترین روز جنبش سبز در فضای مجازی می کردیم و در بیرون اطلاع رسانی و آگاهی بخشیمان کم تر از همیشه بود، وقتی کودتاچی به شکل بی سابقه داشت 24 ساعته و بعضا به طور همزمان از چند شبکه ما را می کوبید و ما هنوز در رویای روزهای پرشور گذشته مان می چرخیدیم، وقتی که حریف را دست کم می گرفتیم، لحظه ای فکر نکردیم که چقدر داریم در رقابت رسانه ای می بازیم، چقدر کم گذاشتیم و چقدر دلخوش به بالاترین و جرس شدیم و از کوچه ها، خیابان ها و انسان های واقعی دور گشتیم. اما این تمام ماجرای امروز نبود. ما یک ضربه دیگر هم خوردیم. وقتی از انقلاب تا آزادی را یکسره می روی و آشنایت را می بینی ولی پیدایش نمی کنی، وقتی هستیم ولی به گروه های تک نفره تقسیم شده ایم، دیگر نمی توانیم در مقابل نیروهای آماده به حمله ، خودمان را پیدا کنیم، یکی شویم و شعار دهیم. ناگزیر روحیه ات کم می شود و نا امید بر می گردی. امروز ما اگر باخته باشیم به خودمان باخته ایم نه به کودتاچی. چرا که خود کودتاچیان هم پذیرفته بودند که در صورت حضور پرشور و یکدست سبزها کاری نمی توانند بکنند. در مسیر انقلاب تا میدان آزادی گروه گروه افرادی را آورده بودند که به وضوح از چهره و رفتارهایشان می توانستی حدس بزنی که حتی یک بار هم تهران نیامده اند، یک بار هم انقلاب و آزادی ندیده اند، کسانی که برای رسیدن به ساندیس چه نمی کردند، حتی بلد نبودند برای نظام هم شعار دهند! فقط برای پرکردن آورده شده بودند و اصلا وحدت و هدفی نداشتند. ما هم که باید یکی می بودیم در مسیرهای دیگر پخش شدیم تا این چنین یک روز خوب را هدر داده باشیم. امروز و فردا می گذرد ولی نظام دروغ و حقه باقی نخواهد ماند. مهمترین کاری که ما باید بکنیم این است که نا امید نشویم و اطلاع رسانی مان را بیشتر کنیم. باید از طرح هایی که ما را از هم دور می کنند، بگریزیم و باید حریف را دست کم نگیریم. هر روز، هر ساعت، هر دقیقه و هر لحظه یک فرصت است. راه سبز را زندگی کنیم. ما پیروزیم V
پاورقی 